Zobacz zdjęcie w pełnym rozmiarze

„Moi rodzice adoptowali ją na początku stycznia 2014 r. Kropkę wypatrzył mój tata- najmniejszą spośród wszystkich kociaków białą kuleczkę samotnie bawiącą się w kącie. Trafiła do nas schorowana i chudziutka, ale na szczęście szybko wróciła do formy. Kropka na początku pobytu w naszym domu była nieufna, płochliwa, bała się hałasu a przede wszystkim naszej suczki, którą omijała szerokim łukiem. Z czasem polubiły się tak bardzo, że spały w jednym legowisku i nie opuszczały się na krok. Dziś Kropka to kotka o bardzo zwariowanym charakterze, wszędzie jej pełno, uwielbia się bawić, wspinać oraz wciskać i spać w nietypowych miejscach, np. w torebkach damskich, wszelkich pudełkach, pod dywanem czy w koszyczku wielkanocnym. Kropka stała się naszym kochanym domownikiem, który z usposobienia bardziej przypomina psa, ponieważ zamiast podążać swoimi ścieżkami, we wszystkim co robimy zawsze nam towarzyszy.”